Geri
"Fragments Nocturnes | Poésie Visuelle & Art Surréaliste | Collection 2025"
Görsel Şiirsel Eserlerimin Sanatsal Yaklaşımı ve Ana Temaları Sanatsal yaklaşımım, parçalı şiirsel yazım ile görsel sanatlar arasında bir füzyon ile karakterize edilir ve sanatsal ifadenin geleneksel sınırlarını aşan metin ile görüntü arasında bir diyalog yaratır. Yaratıcı Yaklaşım Parçalanma ve doğrusal olmama: Birlikte deneyim ve algıların bir mozaiğini oluşturan otonom şiirsel parçalarla çalışıyorum. Bu yaklaşım, okuyucu/izleyicinin eser içinde özgürce gezinmesine ve kendi duyusal yolculuğ1
Görsel Şiirsel Eserlerimin Sanatsal Yaklaşımı ve Ana Temaları
Sanatsal yaklaşımım, parçalı şiirsel yazım ile görsel sanatlar arasında bir füzyon ile karakterize edilir ve sanatsal ifadenin geleneksel sınırlarını aşan metin ile görüntü arasında bir diyalog yaratır.
Yaratıcı Yaklaşım
Parçalanma ve doğrusal olmama: Birlikte deneyim ve algıların bir mozaiğini oluşturan otonom şiirsel parçalarla çalışıyorum. Bu yaklaşım, okuyucu/izleyicinin eser içinde özgürce gezinmesine ve kendi duyusal yolculuğunu yaratmasına olanak tanır.
Sembolizm ve sürrealizm: Yaratımım, zihinsel imgelerin, sıklıkla düşsel olanların, gerçek ile hayali arasındaki sınırın geçirgen hale geldiği bir mekanda açıldığı sürrealist bir geleneğin parçasıdır. Nesneler, karakterler ve manzaralar başkalaşım geçirir, güçlü zihinsel tablolar yaratır.
Gerçeğin başkalaşımı: "Temel parçacıkları anlam zorunluluğundan yoksun garip nesnelere renklendirmeyi ve başkalaştırmayı" arıyorum. Sanat, genellikle sıradan algıdan kaçan şeyi ortaya çıkararak "sonsuzluğun olasılıklarını dondurmak" için bir araç haline gelir.
Organik çarpışma olarak sanat: Sanatı "mümkün ile gerçek arasındaki etkileşimden doğan" olarak tasavvur ediyorum. Bu "organik çarpışmada" sembolizm ortaya çıkar, hiçliğin form almasına ve "görünmez güçlerin" tezahür etmesine izin verir.
Ana Temalar
Gece ve onun gizemleri: Metinlerim sıklıkla gece evrenini, algıların değiştiği ve gün ışığında görünmez olan gerçeklerin ortaya çıktığı bu uzay-zamanı keşfeder. Gece, kendi "gölgenin müziği" ve "dikkate değer bir yumuşaklığın tanesi" ile kendi başına bir krallık olarak görünür.
Hafıza ve zamansallık: Anının, onun kalıcılığının ve silinmesinin meselesi eserimde ortak bir tema oluşturur. "Shadow from the past" veya "Hatırlıyor musun" başlıklı parçalar, geçmişle ilişkimizi ve kaybolan şeyi tutma yeteneğimizi sorgular.
Varoluş ve var olmama: Metinlerim varoluşun ve var olmamanın temel dayanaklarını sorgular. Bu felsefi keşif, "Ich Bin" gibi parçalarda tezahür eder, orada soruyorum: "Var olmamanın ne olduğunu bilmediğini düşünmek, VAR OLMAMA'yı tanımlamak için yeterli midir?"
Aşk, tutku ve kayıp: Yoğun insan ilişkileri, özellikle romantik olanlar, ihtişamları ve kırılganlıkları içinde tasvir edilir. "MP+S" veya "Céline" gibi hikayeler, karşılaşmaların dönüştürücü gücüne ve sonlarının acısına tanıklık eder.
Beden ve bilinç: Bedensel deneyim, fiziksel duyumlar ve bilinçle bağlantıları hem somut hem de metafizik boyutlarda keşfedilir. "Last Breathe" gibi metinler, bedensel deneyimi değişmiş bilinç hallerine bir geçit olarak titizlikle tasvir eder.
Sanat ve yaratım: Sanatçı figürü ve yaratıcı süreç meta-şiirsel konular olarak ortaya çıkar. "Medusa" parçası, körlükle karşı karşıya kalan, yaratımla ilişkisini yeniden icat etmek zorunda olan bir sanatçıyı betimler ve sanatın fiziksel sınırlamaları nasıl aşabileceğini gösterir.
Melankoli ve yalnızlık: Varoluşsal yalnızlık ve melankoli tüm esere yayılır, bazen kimsenin duyamadığı "52 hertz frekansında şarkılar yayan balina"yı anımsatır - iletişimsizliğin güçlü bir metaforu.
Bu şiirsel metinler, Art Majeur'de görsellere dönüştürüldüğünde, sözcük ile görsel arasında bir diyalog yaratacak ve izleyiciyi, rüya ile gerçeklik arasında, varoluş ile aşkınlık arasındaki sınırda tam bir duyusal ve entelektüel deneyime davet edecektir.
Sanatsal yaklaşımım, parçalı şiirsel yazım ile görsel sanatlar arasında bir füzyon ile karakterize edilir ve sanatsal ifadenin geleneksel sınırlarını aşan metin ile görüntü arasında bir diyalog yaratır.
Yaratıcı Yaklaşım
Parçalanma ve doğrusal olmama: Birlikte deneyim ve algıların bir mozaiğini oluşturan otonom şiirsel parçalarla çalışıyorum. Bu yaklaşım, okuyucu/izleyicinin eser içinde özgürce gezinmesine ve kendi duyusal yolculuğunu yaratmasına olanak tanır.
Sembolizm ve sürrealizm: Yaratımım, zihinsel imgelerin, sıklıkla düşsel olanların, gerçek ile hayali arasındaki sınırın geçirgen hale geldiği bir mekanda açıldığı sürrealist bir geleneğin parçasıdır. Nesneler, karakterler ve manzaralar başkalaşım geçirir, güçlü zihinsel tablolar yaratır.
Gerçeğin başkalaşımı: "Temel parçacıkları anlam zorunluluğundan yoksun garip nesnelere renklendirmeyi ve başkalaştırmayı" arıyorum. Sanat, genellikle sıradan algıdan kaçan şeyi ortaya çıkararak "sonsuzluğun olasılıklarını dondurmak" için bir araç haline gelir.
Organik çarpışma olarak sanat: Sanatı "mümkün ile gerçek arasındaki etkileşimden doğan" olarak tasavvur ediyorum. Bu "organik çarpışmada" sembolizm ortaya çıkar, hiçliğin form almasına ve "görünmez güçlerin" tezahür etmesine izin verir.
Ana Temalar
Gece ve onun gizemleri: Metinlerim sıklıkla gece evrenini, algıların değiştiği ve gün ışığında görünmez olan gerçeklerin ortaya çıktığı bu uzay-zamanı keşfeder. Gece, kendi "gölgenin müziği" ve "dikkate değer bir yumuşaklığın tanesi" ile kendi başına bir krallık olarak görünür.
Hafıza ve zamansallık: Anının, onun kalıcılığının ve silinmesinin meselesi eserimde ortak bir tema oluşturur. "Shadow from the past" veya "Hatırlıyor musun" başlıklı parçalar, geçmişle ilişkimizi ve kaybolan şeyi tutma yeteneğimizi sorgular.
Varoluş ve var olmama: Metinlerim varoluşun ve var olmamanın temel dayanaklarını sorgular. Bu felsefi keşif, "Ich Bin" gibi parçalarda tezahür eder, orada soruyorum: "Var olmamanın ne olduğunu bilmediğini düşünmek, VAR OLMAMA'yı tanımlamak için yeterli midir?"
Aşk, tutku ve kayıp: Yoğun insan ilişkileri, özellikle romantik olanlar, ihtişamları ve kırılganlıkları içinde tasvir edilir. "MP+S" veya "Céline" gibi hikayeler, karşılaşmaların dönüştürücü gücüne ve sonlarının acısına tanıklık eder.
Beden ve bilinç: Bedensel deneyim, fiziksel duyumlar ve bilinçle bağlantıları hem somut hem de metafizik boyutlarda keşfedilir. "Last Breathe" gibi metinler, bedensel deneyimi değişmiş bilinç hallerine bir geçit olarak titizlikle tasvir eder.
Sanat ve yaratım: Sanatçı figürü ve yaratıcı süreç meta-şiirsel konular olarak ortaya çıkar. "Medusa" parçası, körlükle karşı karşıya kalan, yaratımla ilişkisini yeniden icat etmek zorunda olan bir sanatçıyı betimler ve sanatın fiziksel sınırlamaları nasıl aşabileceğini gösterir.
Melankoli ve yalnızlık: Varoluşsal yalnızlık ve melankoli tüm esere yayılır, bazen kimsenin duyamadığı "52 hertz frekansında şarkılar yayan balina"yı anımsatır - iletişimsizliğin güçlü bir metaforu.
Bu şiirsel metinler, Art Majeur'de görsellere dönüştürüldüğünde, sözcük ile görsel arasında bir diyalog yaratacak ve izleyiciyi, rüya ile gerçeklik arasında, varoluş ile aşkınlık arasındaki sınırda tam bir duyusal ve entelektüel deneyime davet edecektir.
İndir
